Katarzyna Zielińska należy do najbardziej pracowitych polskich aktorek. Zwykle stara się występować co najmniej w dwóch serialach naraz. Do tego dochodzą role filmowe oraz teatralne. Do stałych obowiązków aktorka do niedawna dokładała udział w programie rozrywkowym. Występowała już w Jak Oni śpiewają, Tańcu z gwiazdami, Gwiazdy tańczą na lodzie, Twoja twarz brzmi znajomo i przez trzy lata była kapitanem drużyny w biesiadno-patriotycznym show Kocham Cię, Polsko. Nagrywa także płyty i projektuje akcesoria dziecięce, a ostatnio wyprodukowała spektakl Nowy Jork. Prohibicja, w którym przy okazji przydzieliła sobie główną rolę. Liczne obowiązki zawodowe godzi z wychowaniem dwóch kilkuletnich synów.
Jak ujawnia w rozmowie z Galą, brakuje jej czasu na sen, ale nie narzeka.
Odkąd zostałam mamą, mam wrażenie, że dobra rozszerzyła się do 48 godzin - tłumaczy aktorka. Trzeba po prostu wszystko dobrze zorganizować. Najlepiej wykorzystać każdą chwilę, żeby ze wszystkim zdążyć. Cieszę się, że mogę się na tych wszystkich polach realizować. Jestem półgóralką. Laszką z niskich górek. Mam w sobie dużo zawziętości jeśli chodzi o pracę. To po moim tacie. On zawsze uważał, że trzeba wyciągać pozytywy z życia i się nie poddawać. Mój mąż, który też jest z moich stron, myśli podobnie. Wydaje mi się, że my, ludzie z mniejszych miejscowości potrafimy bardziej słuchać i mamy więcej chęci, żeby chłonąć świat. Teraz jestem w Warszawie. Z nikim nie konkuruję, przyjechałam tu z pozytywną energią, dostałam się do szkoły teatralnej, mam swoją wartość. To samo powtarzam inntm dziewczynom: "Nie wolno myśleć, że się jest gorszą. Trzeba wierzyć w siebie i robić swoje".
Zielińska przypomina, że świetnym potwierdzeniem pracowitości i ambicji ludzi mniejszych miejscowości jest Joanna Kulig, pochodząca z wielodzietnej rodziny z Krynicy Zdroju aktorka, która obecnie robi karierę w Hollywood.
Aśka Kulig - najlepszy przykład - zachwyca się Kasia. Dziewczyna z małego miasteczka, która podbija świat. Tyle pracy w to włożyła. Nie będę przytaczać wszystkich swoich rozmów z nią, ale ona mnie zainspirowała do nauki języka, śpiewu. Tak jak mawiał kiedyś mój profesor w szkole teatralnej: "Nigdy nie ma złego czasu na naukę".
_
_
