Greta Garbo

Greta Garbo była szwedzką aktorką kina niemego oraz dźwiękowego. Największe triumfy święciła w latach 20. i 30. XX wieku. Pojawiła się w produkcjach takich jak: Symfonia zmysłów, Żar miłości, Słowik hiszpański, Zuzanna Lennox, Jaką mnie pragniesz. Do dzisiaj Greta Garbo uznawana jest za czołową przedstawicielkę "złotej ery Hollywood". Uroda, szczególnie jej nieprzystępność i brak uśmiechu, stały się znakami rozpoznawczymi gwiazdy. Aktorka była wielokrotnie nominowana do Oscara, ale w 1955 roku otrzymała jedynie honorową statuetkę. Greta Garbo zmarła 15 kwietnia 1990 roku w Nowym Jorku.

Imię i nazwisko: Greta Lovisa Gustafsson
Data i miejsce urodzenia: 18 września 1905 roku w Sztokholmie
Data i miejsce śmierci: 15 kwietnia 1990 roku w Nowym Jorku
Wzrost: 171 cm
Wykształcenie: Królewska Akademia Sztuki Teatralnej w Sztokholmie

Greta Garbo już w czasach szkolnych przejawiała skłonność do samotności oraz izolacji. W dorosłym życiu, zwłaszcza w czasach swojej zawrotnej kariery, unikała bezpośredniego kontaktu z fanami i dziennikarzami.

Będąc nastolatką, Greta Garbo musiała porzucić naukę na rzecz pracy w lokalnym domu towarowym – głównym powodem był fatalna sytuacja finansowa jej rodziny. Jednak po krótkim czasie została zwolniona za kradzież sukienki. Greta Garbo zadebiutowała w reklamie, a pieniądze przeznaczyła na kurs teatralny. Po raz pierwszy w filmie fabularnym pojawiła się w wieku 16 lat. Była to niema produkcja Petter włóczęga, która przyniosła początkującej aktorce bardzo pozytywne recenzje. Już w 1922 roku Greta Garbo dostała się na wymarzoną Królewską Akademię Sztuki Teatralnej w stolicy Szwecji. Jej talent został bardzo szybko zauważony i w 1925 roku otrzymała główną rolę w filmie Gdy zmysły grają.

Idąc za ciosem, Greta Garbo ze swoim mistrzem Mauritzem Stillerem (ówczesnym najwybitniejszym szwedzkim reżyserem), udała się do Berlina. Tam też znajdowała się największa wytwórnia filmowa Metro-Goldwyn-Mayer, a jeden z jej założycieli zaproponował Grecie wyjazd do Hollywood.

Inne nieme filmy z udziałem Grety Garbo to: Zatracona ulica, Słowik hiszpański, Kusicielka, Symfonia zmysłów, Anna Karenina, Boska kobieta, Władczyni miłości, Żar miłości, Władczyni miłości, Dzikie orchidee, Pokusa, Pocałunek. Po nastaniu ery filmów dźwiękowych, kariera aktorki nie zachwiała się, a wręcz przeciwnie, zyskała ona jeszcze większą sławę.

Pozostałe produkcje z Garbo to m.in.: Anna Christie (nominacja do Oscara), Romans (nominacja do Oscara), Natchnienie, Zuzanna Lennox, Mata Hari, Ludzie w hotelu, Jaką mnie pragniesz, Królowa Krystyna, Malowana zasłona, Dama kameliowa (nominacja do Oscara), Pani Walewska, Ninoczka (nominacja do Oscara) – rola tajnej agentki, wysłanniczki radzieckiego wywiadu, stała się najbardziej rozpoznawalna; Dwulicowa kobieta. Choć aktorka nie otrzymała Oscara za rolę pierwszoplanową, to podczas rozdania tych nagród w 1955 roku Grecie Garbo wręczono honorową statuetkę za całokształt twórczości.

Niespodziewanie Greta Garbo wycofała się z branży filmowej jeszcze przed ukończeniem 40. roku życia. Do dzisiaj aktorka uznawana jest za najbardziej tajemniczą i intrygującą gwiazdę "złotej ery Hollywood". Unikała ludzi, nie zgadzała się na nagrywanie scen zbiorowych – musiała ją zastępować dublerka. Greta Garbo przez swój niestandardowy styl życia utrwaliła wizerunek femme fatale. Także jej powściągliwa mimika, zwłaszcza brak uśmiechu, stały się charakterystyczne dla aktorki.

Do końca życia gwiazda mieszkała w Nowym Jorku, gdzie całkowicie odcięła się od kontaktu z innymi ludźmi. Greta Garbo zmarła 15 kwietnia 1990 roku w wyniku komplikacji po przebytym zapaleniu płuc i niewydolności nerek. Została skremowana i ostatecznie spoczęła na cmentarzu w Sztokholmie.

Greta Garbo była córką Karla Alfreda Gustafssona i Anny Lovisy Karlsson. Miała siostrę Alvę oraz brata Svena.

Życie prywatne, zwłaszcza związki czy romanse, pozostają jedynie w sferze domysłów. Greta Garbo nie udzielała wywiadów, nie opowiadała o swoich relacjach. Ciekawostki dotyczące aktorki związane są zazwyczaj z jej orientacją seksualną. Zazwyczaj Greta Garbo przestawiana była jako osoba biseksualna. Rzekomo łączył ją romans z Marleną Dietrich, pisarką Mercedes de Acosta, aktorem Johnem Gilbertem, a także scenarzystką Salką Viertel. Wiadomo jednak, że w 1927 roku Greta Garbo porzuciła przed ołtarzem Johna Gilberta. Aktorka nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci (podobno kilkukrotnie dokonała aborcji). Biorąc pod uwagę jej zachowanie, uznaje się, że Greta Garbo była aseksualna.