Wiesław Gołas

Wiesław Gołas to wybitny polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Znane role komediowe odgrywane przez Gołasa zapadły w pamięć wielu pokoleniom. Jego najbardziej charakterystyczne kreacje aktorskie można podziwiać w Mężu swojej żony, Zezowatym szczęściu, Żonie dla Australijczyka, Czterech pancernych i psie, Lalce, Alternatywach 4 czy Filipie z konopii. Wiesław Gołas słynie również z występów w legendarnym Kabarecie Dudek, gdzie rozbawiał publiczność do łez oraz wykonywał piosenki aktorskie, np. Arię ze śmiechem, W co się bawić.

Imię i nazwisko: Wiesław Gołas
Data i miejsce urodzenia: 9 października 1930 roku w Kielcach
Wykształcenie: Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Warszawie (obecnie Akademia Teatralna)

Wiesław Gołas przed wybuchem II wojny światowej był uczniem gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach (obecnie II Liceum Ogólnokształcące). Mając 13 lat, Wiesław Gołas wstąpił do Szarych Szeregów, gdzie posługiwał się pseudonimem „Wilk”. Już rok później, podczas jednej z akcji organizowanej przez podziemie, wpadł i został aresztowany przez gestapo.
W czasach powojennych Wiesław Gołas zainteresował się aktorstwem – rozpoczął studia w ówczesnej warszawskiej PWST, gdzie rektorem był wybitny aktor Aleksander Zelwerowicz. Po uzyskaniu dyplomu w 1954 roku Wiesław Gołas związał się z Teatrem Dramatycznym w Warszawie, a następnie Teatrem Dolnośląskim w Zielonej Górze oraz Teatrem Polskim w Warszawie.
W swojej blisko 50-letniej karierze aktorskiej, Wiesław Gołas wcielił się w paletę barwnych oraz ciekawych postaci. Talent dramatyczny, a także komediowy Gołasa można podziwiać w imponującej filmografii: Pokolenie, Szkice węglem, Lotna, Zezowate szczęście, Szklana góra, Ostrożnie Yeti, Mąż swojej żony, Dotknięcie nocy, Jak być kochaną, Żona dla Australijczyka, Prawo i pięść, Upał, Rękopis znaleziony w Saragossie, Kapitan Sowa na tropie, Czterej pancerni i pies, Lalka, Dzięcioł, Hydrozagadka, Poszukiwany, poszukiwana, Droga, Potop, Nie ma róży bez ognia, Brunet wieczorową porą, Zaklęty dwór, Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy, Polonia Restituta, Filip z konopi, Alternatywy 4, Przeklęte oko proroka, Rififi po sześćdziesiątce, Szabla od komendanta.
W latach 60. i 70. Wiesław Gołas występował w Kabarecie Dudek. Razem z Ireną Kwiatkowską, Edwardem Dziewońskim, Janem Kobuszewskim i Wiesławem Michnikowskim byli filarami tego zespołu kabaretowego. Piosenki Wiesława Gołasa, które śpiewał w ramach skeczy to: Aria ze śmiechem, Ballada o dzikim zachodzie, Korespondencja z nieba, Mija mi, Piosenka o Maryni, Tupot białych mew, W co się bawić, W Polskę idziemy.
Po roli w 1996 roku w filmie Jana Jakuba Kolskiego Szabla od komendanta, Wiesław Gołas zaprzestał grania w produkcjach fabularnych, skupiając się jedynie na spektaklach w Teatrze Polskim. W 2015 roku aktor ogłosił emeryturę, a jako główną przyczynę podał zły stan zdrowia oraz problemy z chodzeniem.
Jesienią 2017 roku pojawił się na pogrzebie swojego przyjaciela z kabaretu, Wiesława Michnikowskiego. Niedługo później Wiesław Gołas trafił do szpitala z powodu problemów z sercem. Obecnie aktor nie wychodzi z domu – nie może już chodzić.
W 2015 roku ukazała się książka Gołas, która jest wywiadem-rzeką przeprowadzoną przez jedyną córkę aktora, Agnieszkę Gołas-Ners.

Wiesław Gołas był synem Teofila Gołasa, żołnierza 2. Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. W czasie wojny ukrywał się, ale ludzie z gestapo schwytali go w 1942 roku. Ostatecznie został stracony w obozie na Majdanku.
Wiesław Gołas był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną aktora została Elżbieta Szczepańska-Lange,z którą doczekał się córki Agnieszki. Para rozstała się, gdy córka miała 14 lat.
Drugą żoną Wiesława Gołasa została Maria Krawczyk-Gołas, fotograf. Zostali małżeństwem w połowie lat 70. i są razem do dzisiaj.
Aktor doczekał się dwóch wnuczek: Agaty i Matyldy.