Eurowizja

Eurowizja to muzyczny konkurs, który od ponad 60 lat jednoczy widzów z całej Europy, a nawet świata. W maju każdego roku odbywa się impreza, która jest jednym z najdłużej organizowanych i najhuczniej obchodzonych przedsięwzięć tego typu. Poszczególne kraje wystawiają do rywalizacji swoich kandydatów, a jury wraz z telewidzami przeprowadza głosowanie. Na jego podstawie wyłaniany jest zwycięzca, który zyskuje sławę i zapewnia swojemu krajowi pierwszeństwo w organizacji kolejnej edycji Eurowizji.

Pełna nazwa: Konkurs Piosenki Eurowizji (Eurovision Song Contest, w skrócie ESC)
Rodzaj programu: Konkurs piosenki
Pierwszy konkurs: 1956 rok
Kto może wziąć udział? Każdy nadawca publiczny będący aktywnym członkiem Europejskiej Unii Nadawców (EBU)
Koszty organizacji: sponsorzy i składki wpłacane przez państwa członkowskie
Kto organizuje? Państwo, które wygrywa w danym roku organizuje Eurowizję w roku następnym

Początki konkursu Eurowizji sięgają 1956 roku. Pierwsza impreza odbyła się 24 maja, a jej celem było zrzeszenie obywateli z poszczególnych krajów europejskich pod szyldem wspólnej rozrywki. Cel się powiódł, ponieważ impreza dzisiaj uznawana jest za jedną z najpopularniejszych i najdłużej organizowanych. Corocznie gromadzi przed telewizorami od 100 do nawet 600 milionów widzów. Te rekordy popularności zostały dostrzeżone i umieszczone w Księdze Guinnessa, jako „najdłużej transmitowany coroczny konkurs muzyczny w historii”. Co ciekawe jest emitowany nie tylko w Europie, ale też na całym świecie, m.in. w Korei czy Meksyku.

Organizatorzy jasno wytyczają zasady, jakich muszą przestrzegać uczestnicy konkursu. Utwór może mieć maksymalnie trzy minuty, a na scenie może prezentować go nie więcej niż 6 osób. Wykonawcy muszą mieć ukończone 16 lat. Nie ma natomiast żadnych wytycznych, co do gatunku muzycznego, stąd na konkursach Eurowizji można usłyszeć zarówno nostalgiczne ballady, jak również energetyczne kawałki dance.

Ważne jest, aby piosenka była śpiewana na żywo, bez wokali wspierających. Naruszenie tej zasady lub próby jej ominięcia skutkują dyskwalifikacją lub odebraniem części przyznanych przez widownię punktów. Początkowo istniał także wymóg, aby każdy kraj prezentował piosenkę w języku ojczystym, jednak z czasem zrezygnowano z niego zostawiając wykonawcom większą swobodę w wyborze utworu.

Głosowanie na wybrany utwór odbywa się drogą telefoniczną i sms-ową. Zaangażowanie widzów przed telewizorami w decydowanie o wynikach konkursu jeszcze bardziej podniosło jego atrakcyjność i przyczyniło się do integracji. Od 1975 roku każdy kraj przyznaje punkty dziesięciu najwyżej ocenionym przez siebie krajom. Rozdają kolejno od 12 punktów dla najlepszej propozycji, 10 punktów dla piosenki plasującej się na drugiej pozycji, a 8 punktów dla utworu z miejsca trzeciego. Punktacja od 7 do 1 jest zarezerwowana dla kolejnych 7 piosenek.

Choć Eurowizja to przede wszystkim muzyczne starcia na scenie pomiędzy przedstawicielami różnych krajów, to jednak samo przedsięwzięcie jest czymś więcej niż tylko konkursem. Cała impreza trwa aż tydzień i obejmuje spotkania międzykulturowe, konferencje prasowe, próby techniczne. Eurovision village, czyli eurowizyjna wioska to miejsce oficjalnego świętowania udziału w imprezie i okazja do integracji. Analiza wyników głosowania na przestrzeni lat pozwala wydedukować, jakie są upodobania muzyczne w danych częściach Europy, a także, gdzie znajduje się najwięcej mniejszości narodowych.

Eurowizja to nie tylko okazja do integracji Europejczyków, ale tez szansa na początek międzynarodowej kariery muzycznej. Tak zaistniały m.in. zespół ABBA czy Céline Dion.